Recensie: is Mechanic: Resurrection een bekijkbare film?
Als we eens de flat voor onszelf hebben, dan doen we niets liever dan wat bier koud zetten en een actiefilm of horrorprent bekijken (lees ook onze recensie voor Arachnophobia). Netflix staat vol met actiefilms – van zéér wisselende kwaliteit – en dus besloten we het aanbod deze week te overlopen. Zo viel onze keuze op Jason Statham in Mechanic: Resurrection.
Het merendeel van het actie-aanbod dat op Netflix te vinden is, bestaat uit erbarmelijk slechte producties met half comateuze vertolkingen van ooit grote sterren zoals Bruce Willis of Nicolas Cage. We waren dan ook aangenaam verrast toen we deze half-competente prent op het streaming platform vonden. Onze verwachtingen waren uiteraard bijzonder laag, aangezien we de eerste Mechanic film (ja dit is een sequel) amper herinnerden als een middelmatige remake van het origineel met Charles Bronson.
Gelukkig hoef je als kijker niets te weten over de vorige film, want deze sequel draait eigenlijk puur om actie. We wisten al wat voor film het ging worden toen Statham in de eerste minuten een tafel gooide naar een vrouw die hem probeert af te persen.
We moeten het toegeven: Mechanic: Resurrection is echt een debiele film. De beste omschrijving die we online vonden is dat het precies is alsof je iemand anders Call of Duty ziet spelen. De plot is dan ook flinterdun, en draait om Statham die drie kerels moet ombrengen, zodat zijn geliefde – Jessica Alba – vrijgelaten wordt. Die geliefde kent hij trouwens pas twee dagen, maar goed: het blijft Alba.
Voor de plot hoef je deze dus niet te bekijken, maar gelukkig zijn er genoeg elementen om dit een entertainende film te maken. Statham is een halve terminator in dit, en loopt van de ene stunt naar de andere. Alba daagt op om in bikini haar lijf te tonen, en Thailand is verder ook mooi om naar te kijken. Verder is er ook nog een half gênante rol weggelegd voor Tommy Lee Jones – eerder al vermeld in onze “pak de poen” reeks. Het lijkt er zelfs op alsof de studio enkel het gewone loon voor Jones wou betalen op voorwaarde dat hij een personage speelde met een sikje en rood getinte bril.
De missies waar Statham – wie weet hoe zijn personage heet? – aan deelneemt zijn of bekijker of fantastisch, met als hoogtepunt een stunt in een flatgebouw met zwembad. Er is genoeg geweld om je anderhalf uur te entertainen, en Statham mag zelfs even een komische rol op zich nemen, door zich voor te doen als een dronken pedofiel, in een poging in de gevangenis te belanden.
Het is plezant, en het blijft gieren hoe in B-films bloedmooie acteurs proberen gelaagde personages weer te geven. Hier is Alba een voormalig agente die nu arme kinderen in Cambodja probeert te helpen. Yeah right.
Als je bier koud staan hebt, én je altijd wou weten hoe de Mission: Impossible er zouden uitzien waren ze geschreven door een 12-jarige, dan is dit de ideale prent voor jou.
